Gedichte - Balladen Fabeln Märchen Rätsel

Aerias hominem carpere posse vias? Remigium volucrum disponit in ordine pinnas, Et leve per lini vincula nectit opus, Imaque pars ceris adstringitur igne solutis, Finitusque novae iam labor artis erat. Tractabat ceramque puer pinnasque renidens, Nescius haec umeris arma parata suis. Cui pater 'his' inquit 'patria est adeunda carinis, Hac nobis Minos effugiendus ope. Aera non potuit Minos, alia omnia clausit; Quem licet, inventis aera rumpe meis. Sed tibi non virgo Tegeaea comesque Bootae Ensiger Orion aspiciendus erit: Me pinnis sectare datis; ego praevius ibo: Sit tua cura sequi; me duce tutus eris. Nam sive aetherias vicino sole per auras Ibimus, impatiens cera caloris erit: Sive humiles propiore freto iactabimus alas, Mobilis aequoreis pinna madescet aquis. Inter utrumque vola; ventos quoque, nate, timeto, Quaque ferent aurae, vela secunda dato.' Dum monet, aptat opus puero, monstratque moveri, Erudit infirmas ut sua mater aves. Inde sibi factas umeris accommodat alas, Perque novum timide corpora librat iter. Iamque volaturus parvo dedit oscula nato, Nec patriae lacrimas continuere genae. Monte minor collis, campis erat altior aequis: Hinc data sunt miserae corpora bina fugae. Et movet ipse suas, et nati respicit alas Daedalus, et cursus sustinet usque suos. Iamque novum delectat iter, positoque timore Icarus audaci fortius arte volat. Hos aliquis, tremula dum captat arundine pisces, Vidit, et inceptum dextra reliquit opus. Iam Samos a laeva (fuerant Naxosque relictae Et Paros et Clario Delos amata deo) Dextra Lebinthos erat silvisque umbrosa Calymne Cinctaque piscosis Astypalaea vadis, Cum puer, incautis nimium temerarius annis, Altius egit iter, deseruitque patrem. Vincla labant, et cera deo propiore liquescit,